Χωρίς τέλος η λίστα των γυναικοκτονιών – Ώρα να ανοίξει ο δημόσιος διάλογος

Δήλωση στο the Socialist - 16/01/2024

Από πλευράς της η Μάρα Κουκουδάκη, Υπεύθυνη Ανθρώπινου Δυναμικού και Μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής αναφέρει:

Δυστυχώς το 2024 ξεκίνησε με ακόμα μία γυναικοκτονία. Η έμφυλη βία πια στην Ελλάδα είναι κάτι σαν τη «Λερναία Ύδρα» θα τολμούσαμε να πούμε. Έχουμε φτάσει ήδη στο σημείο όπου συζητάμε όλο και συχνότερα για θύματα της πιο ακραίας μορφής έμφυλης βίας, αυτή της γυναικοκτονίας. Οι γυναίκες δολοφονούνται εξαιτίας του φύλου τους και το έγκλημα κάθε φορά καθορίζεται από την μυϊκή δύναμη και κατ’ επέκταση την κυριαρχία του άνδρα πάνω στη γυναίκα, πάνω στο γυναικείο σώμα, καθώς την αντιλαμβάνεται ως κτήμα του. Δεν τη σκότωσε ούτε «γιατί την αγαπούσε», ούτε γιατί «θόλωσε από πάθος», ούτε βρισκόμαστε μπροστά σε κάποια «οικογενειακή τραγωδία». Έχουμε όλοι ευθύνη για όσα διακινούνται στον δημόσιο διάλογο, για την διατύπωση τους εκ του πονηρού, έτσι ώστε να υποβαθμίζεται το έγκλημα έμφυλου μίσους.

Το ερώτημα που γεννιέται εύλογα, είναι που ακριβώς βρίσκεται το κράτος σε όλα αυτά? Θα μπορούσε το έγκλημα να έχει αποφευχθεί? Οι αρμόδιες αρχές που βρίσκονται κάθε φορά και τι ακριβώς κάνουν έτσι ώστε να προστατεύσουν τις γυναίκες, προτού εκείνες χάσουν τη ζωή τους, όταν βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της λεκτικής ή σωματικής κακοποίησης? Οι διαδικασίες εξακολουθούν να κινούνται πάρα πολύ αργά, δεν υπάρχει πλαίσιο πρόληψης, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία ουσιαστική παροχή προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, αφού καταγγείλουν την άσκηση βίας εις βάρος τους.

Εξίσου αργεί και η απονομή δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα μέρα με τη μέρα οι πολίτες να χάνουν κάθε εμπιστοσύνη απέναντι στους θεσμούς και καμία μας να μην νιώθει ποτέ ασφαλής. Προτρέπουμε συνεχώς τα θύματα να μιλήσουν, να καταγγείλουν τον κακοποιητή τους, ενώ πλαίσιο προστασίας από την πολιτεία δεν υπάρχει. Η κυβέρνηση θεωρεί πώς με επικοινωνιακά τρικ και με κροκοδείλια δάκρυα μόλις λαμβάνει χώρα ακόμα μία γυναικοκτονία, θα λυθεί το πρόβλημα και θα πάμε παρακάτω. Κάθε μέρα μετριόμαστε όμως και είμαστε μία λιγότερη. Για πόσο ακόμα?